با فرا رسیدن فصل پاییز، تالاب فریدونکنار همانند سالهای گذشته میزبان پرندگان مهاجر متعددی همچون غازها و اردکها شده و آسمان آن از صدای پرواز و حضور پرندگان آبزی زنده و پرجنبوجوش است. با این حال، برای سومین سال متوالی صدای بالهای درنای سیبری معروف به «امید» که سالها بهعنوان تنها مهمان وفادار این تالاب شناخته میشد، به گوش نمیرسد. نبود این درنای خاص، سکوتی سنگین و غمگین بر پهنه تالاب حاکم کرده است و چشمها همچنان به انتظار بازگشت این نماد وفاداری و زندگی دوخته شدهاند.
آغاز یک همراهی
بهمن ۱۴۰۱ «رویا» درنای بلژیکی به تالاب آمد؛ جفتی که قرار بود تنهایی امید را پایان دهد، روزی که دو پرنده کنار هم در فریدونکنار دیده شدند بسیاری از دوستداران طبیعت نفس راحتی کشیدند؛ گویی امید دیگر تنها نخواهد بود. در اسفندماه همان سال، دو درنای سیبری که سالها مهمان تالاب فریدونکنار بودند، برای بازگشت به سیبری پرواز کردند. پس از پیمودن تنها ۱۵۰ کیلومتر از مسیر، درنا به نام «رویا» به دلیل مشکلاتی نتوانست ادامه مسیر را طی کند و توسط تیمهای محیطزیست زندهگیری شده و به اوجاکله فریدونکنار بازگردانده شد.اما «امید» دیگر درنا، بیوقفه به سفر خود ادامه داد و به مقصد نهایی رسید؛ سفری که بازگشتی در پی نداشت و جانسختی و وفاداریاش را در تاریخ این تالاب جاودانه کرد.
چشمانتظاری بیپایان
از آن روز تالاب فریدونکنار شاهد صحنهای تکراری است؛ «رویا» در گوشهای آرام چشمانتظار مانده، دو سال است که نگاهش به آسمان دوخته شده بیآنکه سایه امید بر تالاب بیفتد. شایعات درباره «امید»؛ بازگشت یا تلف شدن درنا همچنان در هالهای از ابهام با گذشت سالها از سفر «امید» درنای سیبری، شایعات بسیاری درباره سرنوشت این پرنده مطرح شده است؛ از احتمال بازگشتش گرفته تا خبر تلف شدن آن. همچنین پیشنهادهایی برای آوردن درنای دیگری به تالاب فریدونکنار برای پایان دادن به چشمانتظاری مردم شنیده شده است. اما حقیقت سادهتر و تلختر است؛ «امید» تاکنون بازنگشته و همچنان «رویا» در کنار تالاب در انتظار است تا شاید روزی دوباره صدای بالهای همرزمی دیرینهاش را بشنود.
امیدی که کمرنگ شد
کوروس ربیعی کارشناس پرندگان، در گفتوگو با خبرنگار فارس توضیح میدهد: درنای سیبری آخرین فرد بازمانده در مسیر پروازی غرب سیبری بود. این پرنده در دو سال گذشته مهاجرتی به فریدونکنار نداشت و امسال هم تا آذرماه نشانی از آن دیده نشده است. وی اضافه میکند: سابقه نداشته که درنای سیبری سه سال متوالی غیبت داشته باشد از سوی دیگر گزارشی از مشاهدهی آن در سایر تالابهای مسیر پروازی نیز وجود ندارد، بنابراین احتمال تلف شدن تک درنای موسوم به امید با توجه به سن پرنده و غیبت متوالی، بسیار بالا است. این پرندهشناس یادآور میشود: این پرنده آخرین بار در زمستان ۱۴۰۱ در فریدونکنار دیده شد و ۱۴ اسفندماه همان سال منطقه را ترک کرد و از آن تاریخ به بعد هیچ نشانهای از آن به دست نیامده است.
